Bazen her şey üst üste gelir. Hiçbir şeye yetişemezsin. Karmakarışık olur. Az çok herkes yaşamıştır bu durumu. Sanırım ben de tam olarak bu durumu yaşıyorum. Okulda otel projesi yapıyoruz. Tam 1 ay olmuş bile başlayalı ve ben hala yerimde sayıyorum. Sadece 6 hafta kalmış üstelik ama olmuyor. Aklıma ne orjinal bir şeyler ne de herhangi bir fikir gelmiyior. Düşünüyorum,taşınıyorum:yok! Uykumun arasında sağa dönüyorum yok sola dönüyorum yok. Yok ki bir kitabı açayım bakayım. Versem parasını 'abi bana şu kadar fikir ver' desem öyle bir şey de yok. Çok kitap okumalıymışım, çok yer gezip görmeliymişim, sinemaya-tiyatroya gitmeliymişim. Sanki yapmadığım şeyler.Tabi bu durumda her dersi ve jüriyi geçiştirme maketler ve çizimlerle atlatıyordum. Ama hocalarımdan biri fark etti bu durumu ve:
'Siz bu yaptığınızı unutup en baştan mı başlasanız acaba?!?'
Keşke haksız olsa ama haklı. İyi de ben yapabiliyor olsam zaten en başta yapar 4 hafta boşa kürek çekmezdim. Bu ruh haliyle jüriden çıkınca ciddi bir deşarj olma ihtiyacı hissettim. Ağlasam rahatlasam onu da yapamıyorum. Kendimi mazoşizmin kollarına bıraksam, dama çıkıp bağırsam avaz avaz... Hiçbirini yapamadım tabi ama bu gidişle yakındır. Şimdi biraz yazdım da rahatladım.
Diyete başlayalı 1 hafta olmuş bile. Sadece 1 kilo verebildim. Yavaş yavaş gidecek anlaşılan. Keşke spor yapabilseydim.Şu otel bitsin sporun kralını yapacağım. Ama diyete tekrar yükleniyorum. Bir de stres yapmamam gerekiyormuş. E gel de yapma!!
